Op 18 april 2018 kwamen een paar bezorgde Mechelaars bij elkaar om te praten over de bedreiging die het Zennebeemden Bos boven het hoofd hing. Het stadsbestuur en Plopsa hadden zich voorgenomen om een waterpretpark te bouwen in een prachtig stukje natuur in het zuiden van Mechelen. In minder dan 10 maanden zou de eerste “schop in de grond staan”, aldus de toenmalige schepen van sport. Vijf jaar verder is het bos er nog altijd. Er is geen schop te bespeuren. De helft van het bos is intussen al in beheer van Natuurpunt. We willen ook de andere helft beschermen, maar dat vraagt nog wat werk.

Het stadsbestuur en Plopsa namen zich voor om “het beste dossier ooit” voor te bereiden voor het waterpretpark. Bovendien zouden ze werken aan een draagvlak in de buurt. Volgens de burgemeester mocht geen enkele schepen publiek praten over de Plopsaqua plannen. Tot op vandaag wachten we nog steeds op een eerste publiek overleg met de burgers. De angst van onze schepenen om publiek te praten over Plopsaqua heeft ons door de jaren enorm gesterkt. Het toonde dat het dossier erg zwak staat. Het bewijs daarvoor kwam vorig jaar, toen Plopsa uiteindelijk toch een vergunningsaanvraag deed. Ze werden overspoeld door bezwaarschriften en ondanks de administratieve trucjes van ons stadsbestuur kregen ze tot 2 maal toe een aantal negatieve adviezen. Liever dan gezichtsverlies te lijden, trokken ze dan maar de vergunningsaanvraag in. 

De rest is geschiedenis. In de maanden daarna stapelden de argumenten tegen Plopsaqua zich op. Er komt een nieuw zwembad 2 kilometer verderop in Hofstade. Het stadsbestuur mag niet langer oordelen over dit soort vergunningen als ze zelf initiatiefnemer zijn. De CEO van Plopsa kwam in opspraak door zijn grensoverschrijdend gedrag, wat de actievoerders ook aan den lijve hadden ondervonden. Uiteindelijk volgde zijn ontslag. Plopsa heeft nu een aantal projecten in de ijskast gestopt. Het stadsbestuur heeft nog altijd geen uitspraak gedaan over hoe het nu verder moet met het Mechelse zwemwater.

Honderden Mechelaars hebben zich achter onze campagne geschaard. Naarmate het succes van de Groene Buffer groeide, wilden meer en meer mensen het fatalisme laten gaan, omdat ze zagen dat we dit konden winnen. Er bestaat geen positiever verhaal dan burgers die samenkomen en zich inzetten om onze kostbare natuur te beschermen. We gaan daar vooral niet mee ophouden. 

Het succes van de campagne in het Zennebeemden Bos inspireerde vele andere Mechelaars om ook in hun buurt in actie te komen. Samen met de actiegroep Leefbaar Mechelen Noord hebben we campagnes opgestart voor de bescherming van de gebieden Kantvelde en Blauwensteen. Zo groeit ook in het noorden van de stad het vertrouwen dat we deze bossen kunnen redden. 

Fatalisme is de grootste vijand van onze natuur, en dat weten onze politici. Wanneer de mensen het opgeven, kunnen ze gerust hun gang gaan. Maar zolang er mensen zijn die actie willen voeren is er hoop voor de toekomst van onze natuur. We gaan lastige vragen blijven stellen, beste politici, en vroeg of laat gaan jullie moeten antwoorden. Welke vraag over natuurbehoud wil jij aan onze politici stellen?